БАЛАЛЫКТЫ САГЫНАМ.

Жүрчү курбум балалыкка кетеличи,
Гүлүн терип, суусун кечип келеличи.
Үшүсөк да оюнуна эч тойбогон,
Жылгаякты жыгылганча тебеличи.

Жүрчү курбум балалыкка баралычы,
Курсак ачпас колго нандан алалычы.
Суусаганда жата калып ичип алган,
Аккан сууга башыбызды салалычы.

Жүрчү курбум балалыкка кайрылалы,
Урушалы, талашалы, жарашалы.
Жазалап апакебиз урушса да,
Таарынбайлы такыр ага кайгырбайлы.

Жүрчү курбум балалыкты көрөлүчү,
Сагындым мен сууга түшкөн көлмөбүздү .
Ачмайынча үйгө такыр кирбейт элек,
Такылдатып таш тизилген бөлмөбүздү.

Жүрчү курбум балалыкка баш багалы,
Сагындыңбы балдар жазган катты дагы.
Андай катты окуганча жулуп кетээр,
Бар эле го классыбыздын шок балдары.

Келчи курбум балалыкты буралы,
Каткыралы, катуу сайраң куралы.
Кыз болсок да тартып алып минчү элек,
Балдар минчү, жип байланган куурайларды.

Келчи курбум балалыкка чуркайлы,
Талкан чалган айранынан ууртайлы.
Татынакай топчу тигип жасап алган,
Биз ойногон чийден болчу куурчагы.

Келчи курбум балалыкка өтөлүчү,
Эстей берем чаң га толгон көчөлөрдү.
Чачып алып ХАН талашып ойночу элек,
Чоң баштыкка чогултулган чүкөлөрдү.

Болчу курбум балалыкка басалычы,
Селкинчегин бакка байлап асалычы.
Серпилтип секиртмегин биз ойнойлу,
Кызыл, жашыл түстү издеп качалычы.

Басчы курбум сайга түшүп баралычы,
Тоголок топ таш терип алалычы.
Тизилип кыздар менен тура калып,
Топ ыргытып ортонкусун чабалычы.

Эх курбум оюндардын түрү болгон,
Түндө чыгып, ак чөлмөгүн биз ойногон.
Ак теректен атын атап чакырганда,
Чуркасак да, колдор болгон, үзбөй койгон.

Билесинби, АСЕЛ деген оюн болгон,
Аны ойноп аппак тамды булгап койгом.
Эстейсиңби секирип ойноор элек,
Бөлүктөргө таш ыргытып, казанпагын чийип койгон.

Жонго чыгып жоолук таштап ойночубуз,
Жомок айтып түркүн түрүн койбочубуз.
Беш дегенче шашылып жашынчу элек,
Бак да болгон, таш да болгон жашынганда далдоологон.

Алаканга алтын шакек салчу элек,
Олтуруп, кыдыракей алчу элек.
Кулактарга шыбырап сырдуу сөздү,
Бузук телефон атап аны алчу элек.

Көрсө курбум өткөн экен балалык,
Көп жыл өтүп, балалыкты самадык.
Канчалык жалынсак да кайрылбайт го,
Бала кезди балабыздан табалык.

Мына курбум өткөн экен тазалык,
Санаасы жок жыргал тура балалык.
Сагынсак да кайрылып келбейт эми,
Кырга чыгып кол булгалап калалык.

КОШ БАЛАЛЫК, БАЛАЛЫК!