Аллаға шүкір жеңіл өтті бірінші күн, бүгін ақырындап әлсіздік сезіп тұрмын. Дегенменде шүкір бастамасы жақсы. Емізулі баламен қиын болады деп ойлап едім, әзірше шыдамды болып жатыр.
Өткен жыл біраз қиындау болды, қызымда 3жас кризисі, менің таксикозым, бауырының туылуы, көшу, жаңа жерге адаптация. Біраз шаршадық, психоэмоционалды тұрғыда тұрақсыздық кесірінен тіл табыса алмай, алшақтап кеткен сияқты сезімде жүр едім. Бірақ, шүкір соңғы кезде қайтадан қызыммен жақындық, контакт орнап бастағандай, еркелеп, бір-бірімізді құшақтап, сүйіп махаббат болып жүрміз🤲🤲🤲
Осы бір кезеңді есте сақтау үшін бөлісуді жөн көрдім🫶
Лежу и грустно👤
Как будто недомать 🫥
Вот ругаешь ребенка, сил нет уделять внимание, местами улавливаю себя на том что даже желания нет. От этого в конце дня лежишь и батс чувство вины подкрадывается😮💨
Будто внутри мало любви, милосердия 💔
Я так не хочу.