Ертеде бір бала алма ағашымен айырылмастай дос болыпты. Олар күнұзақ бірге болып, күндерін ылғида бірге өткізеді екен. Бала шаршаса оның тасасын паналайды, қарны ашса жемісін жейді, іші пысқанда оның үстіне өрмелеп ойнайды екен. Осылай күндер зырғып, жылдар жылжып өте береді. Әлгі бала есейіп,ер жетіп өз ортасын тауып, үйленіп өз теңін табады. Оның бала кездегі алма ағашына баратын уақыты да болмайды. Ал, алма ағашы баланы қатты сағынады. Уақыт жылжып, күндердің бір күнінде бала алма ағашына кел...