Осыдан екі жыл бұрын, жаз айы. Қызым екеуміз поездға отырдық. Астыңғы орынға билет алғанбыз, қызымның орнының жоғарысына бір апа орын алған екен. Жоғарыға мініп түсуінің қиын екенін байқаған қызым, мама мына апамен ауысып алайын ба деді. Жарайды деп едім, апа қуанып алғысын жаудырды. Оразадан кейінгі кундер еді, қарызы бар екен, аузы берік.
-Қызым бақыттысың ба деп сұрады апа, шəйдің үстінде. Бір əңгіме айтқысы келіп отырғанын сездім.
-ИЯ БАҚЫТТЫМЫН деп айтайын деп тұрдымда анамның сөзі есіме...