Неге блай болды? 8 айдан кейін әйелінен кетіп қалған әке жайлы қысқаша әңгіме

Кешегі, бүгінгі күнім мен үшін морально ауыр күндер болды. 8 ай ішінде әбден суыдым деген мен әлі де, суымаппын… өкінішті… Бірақ уақыт деген керемет… бәріне емші. Айтарым көп, бірақ тағы туған туыс оқиды. Не жазғансың?! өшір, неге өзіңді жертва қыласың дейді.
Мәселе мен бұл жағдайда жертва емеспін. Керісінше мен ұтып тұрмын. Балаларым менімен, әне- міне дегенше тәтті бөпем келеді🙏 Бұл жағдайда ойран болып ұтылған бір ғана адам. Өкініштісі сол…
Әйел адам болған соң, күттім, кешірдім.
Еркек болып, жауапкершілікті алып, өз сөзіне өзі жауап бере алмағаны өкінішті. Ақша беріп тұрамын дейді, береді де, бірақ ол нарсе ақшамен өлшенсе шіркін, не бақыт ия? Оны мойындаймын балалардың барлық керегін өзі жабады, береді. Бірақ деген үлкен сұрақ бар. 8 айдан кейін балаларына келген мықты еркек бір түн қонып, ертңінде кетуім керек деп жолға шығып кетті. Қызы билеп, өнерін көрсетті, ұлы папалап қасында жатты сондағы реакциясы “ ой молодец, күшті екен” құрғақ сөз. Телефон көрмегендей, телміріп жатты… Ал жақсы, давайте деп қайтты Алматысына…
Ең кереметі келгенде көзін көтеріп амандасуға жарамады. Как будто так и должно быть сияқты келтірді.
Жан- жақтан туғандар келіп, ей қосылыңдар деп шырылдады. Отырды үндемей. Арада бала бар деп біреуі шықты. Менде үндемедім. Бар айтқаным, қосылғанымызбен бізде сезім жоқ уже. Ол бөтен адам біз үшін. Мен де бөтен ол үшін. Балаларымның анасы деп, амандаспады да…
Бір жағынан келгені де дұрыс болды, Құдай міне қара осы адамды сен күтіп жүрсің деп көзіме бақырайтып тұрып тағы көрсетті кто он такой. Просто еще раз убедилась в том что он ровно ничего не стоит….