5 жыл… біреуге аз, біреуге көп 5жыл… сіздің бейненіңізді ұмытқандаймын… кейде қиналып есіме түсіремін… өмірімдегі ең басты жанның бірі едің… қалайша ұмытамын?! Әлде уақыт өзінікін алады ма? Есіме түсіріп, құшағынды елестете алмағаным үшін жүрегім ауырады. Мен үшін барыңды салдың… Ал мен? Мен не істедім?! Есеп бергім келмейді… беретін ештеңем жоқ! Сол үшін де өзімді жек көремін. Мүмкін, мен әлі қабылдай алмай жатырмын?! Қабылдағым келмегені соншалық, тіпті өмірімде болғанынды да ұмыттым ба? Солай деп ұғу жеңіл ме маған?
Жылай алмадым… Жылауға дәтім бармады… Сен шүкір деп өмірден өткенде қалай ғана жылаймын?! Рахмет… Өмірді үйреткенін үшін, мені шынайы жақсы көргенін үшін, мың мектеп бере алмайтын тәрбиең үшін… Қолдана алдым ба?! Қазір мен қандаймын?! Жапырақтарым дегенде мені осындай болады деп ойладың ба?
Көлікке мінгенде сенің сөзің құлағыма келеді. Жүрекпен айт дегенді кейде әлі де ұға алмаймын… Оны сендей жандар ғана білетін шығар…
Есімде жоқ… көп нәрсені ұмыттым… сағынып еске алып жылағым келеді. Есімде қалмаған… бәрі жоқ болып кеткендей. Ондай өмір сүрмеген адам секілідімін. Есіме кей зат түссе де қуана алмаймын, сезіне алмаймын. Ешқандай сезім бермейді. Тек сіздің көгерген ерніңіз дөңгеленіп, шөп етіп сүйетіңіз есіме түсе береді.
Бейнеңіз есіме түспесе де, айтқан ақылыңыз, берген өнегеңіз құлағыма сыбырлап келеді.
Ұстаз: *қай жақсылықтарың үшін осында дәріс алып отырсыңдар екен?!* дегенде де есіме тек сен келесің, әже.
Әже… қызық сезім, бұл сөзді айтпағалы 5жыл өтті… Ойымда сан ойлар, жазарға сөзім жоқ. Жүрек жазғанда, қолым ойымды толық жазуға үлгермейді. Саған көп нәрсе арнап жазғым келеді. Есімде болған қызықты оқиғаларды түсіріп, бір марқайып қалғым келеді. Басқаларға үлгі болсын деп жазғым келеді. Бірақ, қолымнан келмейді. Қорқамын… сіздің балаларыңызға ауыр тиеді ме деп қорқамын… Әсіресе анама… Немересіне ойын арасында *Әжеге де ана керек …* деп жылап жібергенде жүрегім қақ айырылды… Кешірші, мүмкін содан ба сені еске алу ауыр… Табу болып қалғандай…
Ешкім дайын болмады ғой… Балаларыңыз сізді қаншалықты жақсы көретінін айта алмады деп ойлаймын. Сіз кеткен соң анам жылай да алмай қалды. Тамағыңда тұрып қалған өксік шыға алмай ұзақ ауырды.
Сен үшін әлі де ең керемет немере болғым келеді. Ерекшеленгім келеді. Қолымнан дым келмегеннен кейін өзіме ашуланамын. Сенің сандығыңды ақтарғым келеді. Сен айтатын әңгімелер мен әнді естігім келеді. Сен орысша араластырып тәтті сөйлегеніңді естігім келеді. Бала секілді ренжіп қалған түріңді қайта көргім келеді. Бір сөзбен айтқанда сағындым, әже…❤️