Аяғым ауыр кезде ютубтан түрлі видео көретінмін. Сонда бір видео есімде қалды. Су бетінде тұратын мұсылмандар жайлы. Ко Паньи деген ауыл екен. Сол бір видеоны өзіме еске алам жиі. Балжан сен күпірлікке салынып жүрсін, шүкіршілік ті ұмыттын деп ше. Жер басып жүргеніне неге шүкір айтпайсың. Тәуелсіз мемлекетте, тыныш өмір сүріп жатырсың, балаларының дені сау, ата анаң бар, күйеуім бар, аш отырған жоқпын, далада қонып жатқан жоқсын деп. Неге мелочь нәрселерге нервынды құртасын деп өз өзіме көп айтам. Қолда бар алтыныңды бағала дим да. Жиі еске салып отыратын керек екен негізі. Абай атамыз айтқандай өлелгенше өз өзінмен күрес, нәпсімді контрольда ұстап үйрен, басқалардан не шаруан бар деп. Осы жерге сақтап қояйыншы.