Сәлем барлығыңызға! Мен 2баланың анасымын, кіші ұлымда 4жас, диагноз ЗПРР.
2 жылдан бері емделу жолындамыз. Бұрынғымен салыстырғанда жақсы, бірақ өз жасына сай емес. Соңғы уақытта поведениесы өзгеріп бара жатыр. Шыңғырып дегенін істеткісі келеді. Көшеде или бир жерге қыдыру қиын, жолдасым қасымда болмаса балама физический шамам жетпей қалады. Басқа адамдардан сөз естіп, өзім жылап қаламын.
Өзімде өте жаман депрессия болып жүр. Толық көңілімді осы балама бөле алмаймын, не үлкен балама бере алмаймын. Дұрыс жұмыс істемеймін. Еш нәрсеге толықтай үлгеріп жүргенім жоқ. Әр қайсынан 20-30% қана.
Осы баламды көп уайымдаймын, болашағы не болар екен деп. Мен сияқты аналар болса, сөйлесіп опыт пен бөлісіп, поддержка беруге қалай қарайсыздар?
Осы жолда менде быраз нарсе біліп қалдым. Менің пайдам сізге, сіздікі маған тиіп қалар. Чат ашып немесе, жекеде сөйлессек керемет болар еді. #первыйпост