Әйелдерге өнеге тұтарлық ретінде ұсынатын жазбаларды оқып отырып, ойланамын. Осы тамақ пен үйдің тірлігі қазақтар табынатын құдайлар емес пе? Тамақты жақсы жасаса, дастархан жайнап тұрса, дастарханы жиылмаса, кілең тамақ, тамақ... Банкі басып, сиыр сауған, үйін ,есікалды, қорасын таза ұстаған, нан жапқан, барлығының кірін жуған, яғни байға шыға салысымен, күні-түні уйдің тірлігінен бас алмай істей берген, істей берген , өлгенше істей берген әйел бейнесі культке айналып кеткен. Өмірде тамақ пен тірліктен басқа да игіліктер бар ғой.
Баяғы заман емес қой нан жабу үшін алдымен жер жыртып, бидай егіп, оны жинап, ақтап, диірменге тартып , алған ұннан нан жабатын. Дүкеннен сатып алуға болады. Тосапты да. Банкіге жабатын салатты да. Онда тұрған ештеңе жоқ. Өйткені өзге адамдардың табыс табуына мүмкіндік бересің. олардың балалары аш жүрмейді. Алыс-беріс. Есесіне уйдің тірлігінен әйелдің қолы босап, жан-жағына қарап, сүйікті ісімен айналысуға мүмкіндігі туады. Кім біледі, мүмкін, арасынан керемет ғалым шығып қала ма. Қоңыз сияқты боқ домалата берсек, домалай береді ол боқ.
П.с. өнеге ретінде ғалым, ғарышкер әйелдерді ұсынуға болады. ( п.с. Фэйсбук желісіндегі Че Айла парақшасынан алынған)