
vanuhiVanuhi·Мама двоих (6 лет, 13 лет)
Երեխեք պատմեմ հիմա ես ( քանի չեմ մոռացե😄😁😁): Ուրեմն 40 շաբ-ը լրացավ ետ առավոտ տխուր գնացի հերթական ստուգման, ոչ ցավ ոչ բան, բարձրացա նայեց բա թե եսօր կամ եգուց🙄🙄 եսե իմ մեջ բա թե եսի ինձ ձեռա առնում😡(ախր ոչ մի բան չէյ զգում) իջա ու կատակով ասի բա ժամը քանիսին 😂,,, ինքնե բա թե թատրոնի տոմս ունես խի?😁: Ըտենց անհավատ գնացի ընկերուհուս ասի նվեր առնեմ (ծնունդն էր)ու մեկեե զգում եմ որ մի բան են չիիիիի... եկա տուն ետ таймер схваток ծրագիրը քաշի ետ ծրագրով արի ինչ պետքա մեկե գրեց вам нужно срочно позвонить врачу 😳 или пойти в род дом: Զանգեզի ասեցի որ 3 րոպեն մե ցավ եմ զգում բայց ուժեղ չի ժամը 6 ն էր գնացի նայեց ասեց նոր մտնում ես պրոցեսի մեջ բայց երեխու դիրքը չի փոխվել 😖😖😖 ես արդեն վախով կեսարյանը մտքումս եկա նորից տուն: Բժիշկս զանգեց թե բա ուր ես կարողա փոշմանել ես 😂ասի հա փոշմանել եմ կեսարյան եմ ուզում - ասեց հլը մի հատ քեզ հավաքի ու արագ արի:( արդեն բավականին զգալի ցավեր ունեյ) 9 ն էր գնացի ընդունվեցի պալատում տեղավորվեցի .... 12 ն էր սկսվեց անտանելի ցավերը 😑 ,,,ես արդեն կողքս չէի հասկանում ինչ են խոսում բայց ավելի շատ տաջնվում էի են մտքից հանկարծ մի բան չլինի որ դիրքը չէր փոխում.... ու ըտենց ինձ մի կերպ հանգտացնելով քույրը ցուցումներ տալով ( շնչառական վարժություններ ու շարժումներ) հասավ ժամը 4 ը գիշերվա եկավ բժիշկս պարկը ծակեց ու ցավին ավելացավ նիկերըըը ես էլ չհասկացա ինչ կատարվեց երեխեն միանգամիգ իջավ հազիվ հասցրեցի բարձրանալ աթոռի վրա ու😖😖😖 4 անց 10 րոպե ես գրկեցի հրաշքիս☺️☺️☺️ու աշխարհը տվեցին ինձ🌎⭐️⭐️⭐️💫 ՀԳ: Երեխեք դաժան նկարագրելուս համար կներեք, չվախենաք: Ես ցավադիմացկուն չեմ: Քույրս ամբողջ ժամանակ ինձ հետ էր ու ինքը ասումա որ ես շատ հեշտ եմ ազատվել😄 բայց գիտեք հնարավորա հեշտը դա էր որովհետև կար չունեմ ու ոչ մի ցավ հետո չեմ ունեցել:💋💋💋բոլորիդ