★САҒЫНЫШ★
Сапар солай болады,
көрісулер көңілді,
қоштасулар ауырлау.
Бірге туған жандарды
мүмкін бе екен сағынбау.

Маусымы ма сағыныш,
шыныменен күз де бұл.
Барлығымыз бас қосар
күн болар ма бізге бір?!

Өмір өтіп барады,
Ұйқылы-ояу, ілбіген.
Ауру да емес, сау да емес,
Бір күніне бір күні ем.

Бір зарығын баса алмас,
Талпынғанмен мың рет.
Тыншымайды сонда да,
жүрек деген жұмыр ет.

Қос жанары боталап,
Ботақанын сағынар.
Ол да мендей екен ғой,
Ей, боздауық жануар...

Ойы жұмбақ, мысы өзге,
Сағынасың әкеңді.
Үнсіз ғана ұқтырып,
Түзететін қатеңді.

Сағынасың анаңның,
Сағынышты реңін.
Аңсайсың да тұрасың,
Сені аңсаған жүрегін.

Аға, іні тел өскен,
Сендей жақын табылмас,
Жаның жүдеп жүр ме екен,
Жатқа кеткен қарындас...

Жанын үнсіз ұғасың
Туғаныңды көргенде?..
Бас көтере бастайды,
Бала жүрек кеудеңде...

Не қалайды көңілің,
Соны айтып бермес пе?
Сені жүрген сағынып,
Бір ауылдас кездессе.

Сол айтады тағы да,
Басып ойдың шоқтығын.
Бір анадан туғанмен
Бірге жүру жоқтығын....