ЯМАН КЬАЙЫНАНАЛАГЪА БАГЬЫШЛАНА

Гелечиден-гелечи,
Оьлебиз деп алалар,
Бир-эки айдан тюртюклеп,
Гетер гьалгьа салалар.

Акь капот чечилгендокъ,,
Кьуллукь башлай буюрма.
Олай этме булай эт деп,
Авзун бурнун чююрме.

Алагьанда алалар,
Согьуп уллу даллайлар.
Экинчи гюн гиччинев,
Яшны бетин талайлар..

Гьинкал этсе кьалын дей,
Бек бишмеген дей эти.
Чайгъа артыкъ сют къошса,
Кьаралып гете бети.

Охумагъан уланына,
Охугьан кьыз сюелер.
Ишни атын эсгерсе,
Эки кьашын тюелер.

"Не бар,-дей, сагьа ишде,
Екьму ашама чёрек?!"...
Сайки сав гюн оьзлеге,
Кьуллукьчу болгьан герек.

Шо берген эки кепегин,
Гелинге бетлеп тербей.
Кьыз алкелип уьйлерин, Толтургьан мал герюнмей.

Кьызы гелсе гиев булан,
Алма салма ер тапмай.
Тек уланы кьайынлагьа,
Ий болса итдей гьаплай...

Аявлу уланы барлар!
Тынглап, кьулакь асыгъыз....
Гелин алгьанча олтуруп,,
Яш заманыгьыз эсге алыгьыз!!!

Къурайыш Эндирей