Сложные отношения с мамой: как справиться с детской травмой

Мамаммен қазір сөйлеспей қойдық.

Бала кезден бері өмірге келгендегі өз орнымды таппадым, ата-ананың махаббатын көрмедім. И хотелас умерет и была попытка. Но меня держала мама. И түрмыс құиғанша мама үшін өмір сұрдім. Хотя мамам маған салқын қарасада қарым қатынас напряженая болсада. Тұрмыста 1 жыл приям өмірде тірі екенімді сездім. Содан жан жақтың қысымымен ұлкен ұлымды босандым. 3 жасқа дейін бала ойламаймын деп ұлкен ұлымда болған бар фокусым. Үлкен ұлым дүниеге келім мамамен қарым қатынас жақсарды. Патом 1 жасында 2 ші баламды босандым содан, мамен қарым қатынас алыстады. Баяғы салқын қандылық. Күйеуімен ажырасуға сәл қалды. Мама келіп тоқтатты. И ішімдегінің бәрін айтым едім. Мамамен қарым қатынас мұлдем ұзілді десемде болады. Балаларды апарып тұрамыз әжесі ғой деп. Соңғы барғанда түсысқан құрдас қыз келіпті. Ол жерде мен емес мамамын қызы ана құрдас қыз сыяқты. Всегда сол құрдас қызбен жақсы сөйлесейді, жақсы қарым қатынаста. Неге менімен емес 😢.

Бұрын сөздің арасында әнгімелескенбіз

Я: - Мама неге мені еркелетпейсіз? Сіз ата ажемнің еркесі, бұзығы болдыңыз. Неге мені хотябы еркелетпейсіз? Неге өмір бойы ел жұрттың балдары менен артық сізге, даже қазірдің өзінде ел жұрттың балдары артық сізге?

Неге сіздің еркелігіңізді ауыр ауыр сөздеріңізді, манипуляцияларыңызды мен көретуім керек? Неге менің еркелігімді сөздерімді көтере алмайсыз?

М: - …(ответ не помню)

Я: - Неге мен сұрақ қойғанда қопал жауап бересіз?

М: - сені сол үшін тудым

Я: - Мені тек қопал сөйлеп, қатал өсіру үшін тудыңызба?

М: - …(ответ не помню)

Я: - не помню қандай сұрақ қойғанымды

Маманың жауабы сені сол ұшын тудым. Мені осы өмірге қинау ұшін туды ма?

Осы сұрақты өзіне қоя алмаймын.

Мамамды жақсы көремін мамам ретінде, бірақ айта алмаймын. Тіпті құшақтайда алмаймын.

Ал папаға келсем папаны соңғы рет 3-4 жасымда көргем и то ұзын қара силуэт болатын