Менің өкінетін нәрсем көп негізі. Бірі, кезінде дұрыс еркек таңдамағаныма. Кезінде жігіттерді шертіп жүріп таңдайтын едім. Телефонды көтермей, жауап бермей қойсам, бірі түннің бір уақытында ағашқа өрмелеп, бірі мүмкін үйден шығып қалады деп машинада үйдің алдында қонып, ал бірі жүрмеймін десем жылап жүретін еді🥲. Сол еркектердің көз жасы жібермедіма, жағдайы жақсы тұрмыс құратын уақыт келді деп бір жігітке тиіп едім, маған көңілі суық болды, ұнатамын дейтін, бірақ алдынғы жігеттер сиақты махаббатын сезінбедім. Өзімде жас болдым, қырсықтық мінезімде бар, ана жеріде дұрыс жасамайды 😄, ақыры ажырасып тындық. Қәзір, кезінде менсінбеген жігіттердың барлығы үйлі-жайлы болып отыр. Кейде неге осыған тимедім деп ойлаймын, одан кейін есіме түсіріп, тимегенім дұрыс болыпты деп есімді жыйамын😄.
Кейде болады, біреу жылулық танытса деген сезім, бірақ кейін ешкіммен сөйлескімде жүргімде келмейтіні есіме түседі. Балаларымда әзірше кішкентай, қандай адм жолығады деген уайым.
Меенде кейде солай ойлаймын мен менсінбеген бәрі үй жайлы күшті от басы болған менің қырсық менсінбеу мігещім себепті көбісі қарғапта кететін есік алдынан солардың қарғысы көз жасы жібермедіме деп қоямын Аллаһ білүші өзім сүймегенге үйдегілер зорлап берген өзімнен 13 жас кісіге 9 жыл тұрып ажырастып ақыры балашағаммен
Мұңаймаңыз. Мен өз-өзімді жұбатым қоямын, балалар аман-есен. Бәрі жақсы болады. Мүмкін сол жүгірген бір жігітке тисем, дәл осылай ажырасып кетермедім. “Все что не делаеться все к лучшему” деп ойлаймын😊
@tuchkamaya, көбісі айтатын сені алған жігіттің арманы жоқ шығар деп жылайтын бағаламайтындарға кезіктікқой
Бұрынғыны еске түсіріп өмір сүрген дұрыс емес, бүгінгі күнді бағалаңыз