Девочки вы бы обиделись мужу в такой ситуаций? Короче қайынінім мен абысыным ұрсысып қалыпты, абысыным ажырасамын деп үйден кетіп қалған, оны жаңа маған енем звондап айтты, жолдасым жұмыстан шығып солардың үйіне барыпты татуластыруға, мен звондап қайдасың десем бір шаруларыммен жүрм дейді, аа жарайд дедім үйге келіп айтатын шығар деп, сосын үйге келген соң әдейі сұрадым не шаруалар деп, жай дит. Одан балалар шулап, қызым жылап кеткен соң үндемедім, сүйтіп жүріп қазір шығып кетті қайтадан солар жақа, қайда барасың десем қаз келем деп. Короче менен жасырады осылай туысқандарының әңгімесін. Осы қыста да абысыным кетіп қалған ол кезде де айтпаған маған. Мені әлі білмейді деп ойлайтын шығар. Но мен бәрібір естимін ғой енем айтады, или абысыным өзі айтады.
Маған сол жолдасымның маған өзі айтпайтыны ұнамайды как будто мен бөтен адам сияқты. Жаңа да телефон звондаса балконға шығып, есік жауып сөйлесіп отыр қаз барам деп (татуластыруға)
Короче капец мне обидно. Осы жұрттың күйеулері бүкіл әңгімесін кеп әйеліне айтады ғой. Менікі жүреді жұрттың бәріне айтса да маған айтпай.
Или менікі дұрыс емес па? Я аж плакать хочу что он меня обделяет что ли