Есіме бір жағдай түсті.
Үшіншіме аяғым ауыр. Токсикоз қатты өтетін. Құр жүрек айнығаннан басқа, күніне 10 реттен астам құсатынмын. Ештене жемей, құр желчь. Түрім қорқынышты, боп-боз. Бір күні қан құсып бастадым. Больницаға жатуға келіспедім. Уколдарды бірде алам, бірде жоқ, күйеуімнің қолы босауына байланысты. Система ала алмаймын, қимылдамай, тіке жата алмайтынмын, үш минут зорға шыдап, дальше паническая атакаға ұқсас состояние болатын. Уже не істерімді білмей, қайтадан гинекологыма бардым. Әр кез бір әйелді кездестіремін, кезекте тұрғанда. Адам қарауға шамам болмайтын, бірақ сол әйел есімде қалды😄 Үстіне бүкіл әтірді құйып алғандай иіс шығатын. Қазір ойлаймын, менің ол кезде иіс сезуім қатты болған ғой, әйтпесе ондай сеппеген болар деп🤣 өзімнің түрім итак недовольный сияқты болатын, до того екі қасымның ортасында әжімдер болатын, вечно қабағымды түйіп жүргеннен. Жаңағы әйел қасымда болса, одан сайын түнеретінмін😂 лоқсып. Уже үшінші рет кездескенде менен алыс тұратын😄 хотя кезекте, кабинет алдында тұру керек болсақ та. " я только спросить" дейтіндер қаншама. Сол әйелге сондай ризамын😄 түсінігі мол. Мен келсем, бірден әрірек тұрады. Мен керісінше, өзімнің тәрбиесіздігімді көрсеттім. Бірауыз айтсам да болар еді түсіндіріп.
Осында токсикоз туралы посттарды оқысам, сол әйел есіме түседі)) Әйелдердің түсінігі мол ғой, негізі. Ризамын🌹