Старые стихи

В студенчестве я писала стихи. На казахском языке. и сохраняла на почте. Недавно открыла ящик почтовый и перелистала. Прострочу один из них:

Сүйем сені, сүюден жалықпаймын

Сені сүйсем мен өзім

Су бетінде жапырақтай қалықтаймын.

Қыран құстай ұшамын тым алысқа,

Кеуде тұстың түбінде арпалыс па?

Сүйем сені, сүюден тайынбаспын

Тәтті шарап ішкендей

Уына махаббаттың әлі маспын.

Әсем әуен ойнаса айналамда,

Сен екеуміз тыңдаған әнді айтып жалықпаспын

Сүйем сені, сағынып қиялдаймын

Өзгенің құшағына мен сені

Тіпті алыста болсам да

қия алмаймын

Сен оны аймалаған сәттерінде

Көз жасымды еріксіз тия алмаймын...

Сүйем сені, ал сен болсаң

сүйесің бе?

Мені ойлап, алай-дүлей жүресің бе?

Отты салған аямай шоқтан жанған

Ошақтың алауына күйесің бе?...

Стих от 2011 года, ноябрь...

На момент этого стиха мне было 18 лет. Прикольно оказывается перечитывать и понимать, что когда чувства искренни, искусство берет вверх.

Вот почему писатели имели несколько муз🤣чтоб хорошо писать стихи) И выпускать сборники стихов🤣🤣🤣