Алматыда 2022 жылы январьда болған оқиға естеріңізде шығар. Ол кезде мен Оралда үйдемін. Интернет жоқ, сеть жоқ. Тек телевизордан жаналыктан гана көреміз кандай коркынышты жагдайлар болып жатканын.

Мен ол кезді, яғни интернет, сеть болмауын өзімнің саморазвитиеме пайдаландым. Кітап оқыдым, курстарымды тыңдадым.

Бір кезде кеште кітап оқып отырғам. Қасыма сестренкам Фатима(9 жаста) келді. "-Апатай, мен қорыққаннан ұйықтай алмай жатырмын. Енді елімізге не болады? Солдаттар бізді қорғай алмай қалса ше? Уайымдап турмын қатты,- деді.

Мен:

-Фати, қара. Уайымдау арқылы не нәрсе шеше аламыз? Ештеңе.

1) Стреске түсіп кетеміз.

2) Өзімізге ауру тауып аламыз.

3) Үйде настроениеміз жоқ болып жүреміз.

4) Алматыдагы ер азаматтарга дым көмек болмайды.

Енді қара: Ер азаматтар өз күштерін қолданып, күресу арқылы елді қорғап жатырғо. Біз де, әйел адамдар, қыздар тоже үлес қосып көмектесе аламыз. Қалай?

Қолымыздан келетінді жасау арқылы:

1) Аллаға дұға ету. Алла бәрімізді қорғайды. Әділетсіздік жасамайды. Өзімізді Аллаға сеніп тапсыру.

2) Уайымдамау. Ер азаматтарға сену. Олар да қорғайды бізді.

3) Қазіргі бос уақытты дұрыс пайдалану. Білімге жұмсау.Зиялы ұрпақтар керек елімізге.

Фати: - ммм 🤔. Уф😮‍💨, жеңілдеп қалдымғо,сенің болғаның қандай жақсы болды,- дейді.