Марал мен Еркеблан: ауылдық ойындары мен достық

2006 жыл тамыз айының басында мен 16 жасар Марал Көкшетаудан Қарағанды облысы Бұхар Жырау ауданындағы Тоғызқұдық ауылына нағашыларыма қыдырып келемін. Сол кезде қазіргі жолдасым 18 жасар Еркебұлан да жолдын арғы жағындағы туыстарының үйінде қонақта болады. Бірақ мен Еркебұланнан бұрын, оның ата-анасын көрдім. Ол туралы сториста айтып беремін😜

Ауыл деген күшті ғой😍кешкісін малды әкеліп, үйдің шаруасын істеп болған соң, барлығы көшеге шығады. Сол сияқты менде сестраларыма еріп шықтым. Барлығымыз воллейбол ойнадық та, түрлі махаббат пен өмір туралы оқиғаларды айта бастадық. Қасы қалың, аппақ, арықша келген,бойы ұзын, ең ұнағаны әңгімені айтқанда барлығын аузына қарататын жігітке воллейбол ойнап бастағаннан көзім түскентін😍😍Ол күн солай бітті.

Ертесіне күні бойы көрші үйдегілер, яғни жолдасым қонақта жүрген үй жастары Алтынбек Ташімбетовтың «Айтшы жаным» әнін қоюмен көңіл аудартты. Сол күні кешкісін туысқандарымыздың тойынан кейін ауыл аралап Еркебұлан екеуміз жақынырақ таныстык. Ол тойда ол не істеп жүр десеңіздер, ауылда солай ғой. 😁Той қайда болса, ауыл жастары сонда. Мен ертеңінде кететінімді айттым.

12 тамыз таңартең тұрып, кетуге дайындалып жатсақ, Еркебұлан бауырымнан телефон нөмірімді сұрап ✉️хат 📝жазып жіберіпті. Сондағысы өзінде қалта телефон жоқ, ал менде Sony Ericson деген📱естеріңізде барма? Сонымен, мен нөмірімді жазып жауап жібердім де, Қушоқы деген ауылға кетіп қалдым. Содан кейін тек 17 тамыз күні ғана вокзалда кездестік. Ол енді басқа оқиға...

#Ләйлөкханшайым

#mustikonym

#Балаусаханшайым