Жүрегім ашып тұрғандай. Аллага шүкір екі ұлым аман, жолдасым касымда, бірак аналық махаббатты ансаймын, анамды көрсем гой деп армандаймын, әжемнің иісін сағынамын , бұрын ойлайтынмын әжем мен өлген соң деп әңгімелер  айтқанда "ее сол кезде көрерміз не өзгерер дейсін деп "
Ал қазір тізесіне басымды койып "Акботам" деп еркелететін әжемді сағындым, ешкімге көрсетпей жылап алам, кешір апам ау сол кезде сен ауырып жатканда келе алмағаныма, катты өкінем, әттең, артқа кайтар уақыт болса ғой, өзім ауырганыма карамастан касында болушедим.
Әжем менде бәрі жаксы, тіпті тамаша, тек сенсіз өмір бұрынғыдай емес, тіпті бір 10 жаска ересейіп кеткендеймін.
Әкемнің сені сағынып маған жазган смстарынан одан сайын жүрегім ауырады.

Шыны керек анау уйде сенсіз суық бір түрлі, тіпті ата да мені еркелетпейді. Түсінемін бәріне онай емес, бірак мен ше? неге? Не үшін маған осының бәрі? Ең бірінші анам кетті сізге тапсырды да, енді сізде жоксыз, мен кіммен сырласам, кімге мұңымды айтам. Нагыз жетімсіреп қу далада қалғандаймын.
Егер анам тірі болғанда өміріміз басқаша болар ма еді. Әкем де бакытты болар еді! Қазір тек өз басы сопыйып жалғыз жүр. Олда жаныма батады. Шынымен мен осы өмірде бәріне тек бақыт тілеймін, ешкімге жаманшылық тілеген емеспін. Өмір алма кезек. Мен әлі де әкем бакытты боларына сенемін. АЛЛАМ БӘРІ ТЕК СЕНІҢ ҚОЛЫНДА 🙏