Ешкімге, ештеңеге мән бермей “по*уй” қалай өмір сүруге болады?!🥲 анау былай деді, былай қарады, мен сүйткенде ол бүйтпеді, бітпейтін обида, (мені де айтудан обсуждать етуден жалықпайды екен🤦🏻‍♀️)
Күйеуіммен осындай нарселермен сөзге келеміз.
Или мен одан көп нәрсе күтемін. Или білмеймін… ештеңе қызық емес, ешкім қызық емес. Тіпті өз балаларымнан алыс сияқтымын. Өмірді қалай жеңілдетуге болады? (Кешке дейін ата-енемен бір үйде отырғаннан жиналған срывтарма,білмеймін)