Жанашыр болып,жаның ашыса да жақпайсың,
Тура сөйлеп,шындықты айтсаңда
жақпайсың.
Қолыңды сілтеп,өз жөніне қалдырғаныңмен
Түсенер сені,ұғынар адамды таппайсың!

Аллаһтың разылығын іздеп,сабыр сақтайсың,
Жекіген ауыр,сөздерін сызып тастайсың.
Кешірім сұрап келгесін адам өкініп
Ренжіскеніңді де ұмытып кете жаздайсың.

Адамға сірә сонда да бірақ жақпайсың,
Адамға емес,Аллаһқа ғана жаққайсың.
Жүрегіңдегі риясыз таза ниетті,
Түсіндірмек боп шырылдасаңда жақпайсың.

Адамға емес,Аллаһқа ғана жаққайсың,
Қымбат затыңды,Аллаһ үшін сыйға тартқайсың.
Екі жаққада адал болсаңда жақпайсың.

Иә,ақылы бар адамдар!Менің сөзіме құлақ асқайсың,
Жақсылық жасар жандарға,қосылып қанат қаққайсың.
Жақсылық жасап барша тірі жандарға,
Адамға емес,Аллаһқа ғана жаққайсың